HÜDÂYÎ
MÜSEDDES Ey ruhı bâg-ı letâfetde gül-i handânum Tutdı bülbül gibi dünyâ yüzini efgânum Az kalupdur çıka bürc-i bedenümden cânum Ey lebi derd-i dile hikmet ile Lokmanum Şerbet-i vaslun ile eyle benüm dermânum Düşmesün boynuna hicrünle ölürsem kanum Nice bir dür döke bu dîde-i terler nice bir Nice bir zâyi' ola bunca güherler nice bir Âh idüp hasret ile şâm u seherler nice bir Nâr-ı gamda nice bir yana cigerler nice bir Tutdı âfâkı meded dûd-ı dil-i sûzânum Garazun cevr ü cefâ ise yiter sultânum Ben senün pâdişehüm bende-i fermânun olam Pây-mâl-i ser-i gîsû-yı perîşânun olam Kaşlarının yayına bin cân ile kurbânun olam Bir iki gün bu fenâ tekyede mihmânun olam Sana lâyık mıdur ey hüsrev-i âlî-şânum Bana zulm eyleyesin çarha çıka efgânum Nola yanında senün sehv ile itdümse günâh Bana bagışla gözün başun için eyle nigâh Kul günâh itse dem olur ki bagışlar anı şâh Bana bagışlar isen rahmet ide sana İlâh Yüzüme bir güle bak tâ ki sevinsün cânum Dest-i lutfunla yapılsun bu dil-i vîrânum ...